Iedere donderdag om 09:30 uur deelt Sylvana Simons in haar column een muzikale Throwback Thursday. Door middel van klassiekers en vergeten tracks blikt Sylvana terug op het verleden.

“Van Prince leerde ik alles; rebelleren, op hakken lopen, vrij zijn, tegen de draad in, altijd vernieuwen en streven naar perfectie. Zijn overlijden maakte voor mij maar weer eens duidelijk: genialiteit komt maar zelden voorbij. We zullen het voortaan met middelmaat moeten doen. 

Prince of everything: muzikaliteit, woordkunst, sexyness, fashion, maar bovenal: funk. Het stierf allemaal een beetje met zijn dood. Tot daar een paar dagen later een koningin ten tonele verschijnt om ons eraan te herinneren dat muzikaliteit, genialiteit en perfectie niet dood zijn, nooit dood zullen zijn maar altijd zullen blijven bestaan bij de gratie van artiesten die zo dapper zijn om hun kwetsbaarheid te delen. Die hun angsten uitschreeuwen, hun woede hees de microfoon influisteren en hun tranen in melodie samenvatten. 
Queen B. De onbetwiste koningin van hedendaagse artiesten heeft met Lemonade een visueel album afgeleverd waar fans, critici en filosofen voorlopig hun handen aan vol hebben. Van mierzoet naar keihard. Prince zou trots zijn geweest.
Tja, wie had dat kunnen denken; in 1998 toen ze wereldwijd doorbrak met Destiny’s Child. Eerlijk? Ik.

Destiny’s Child : No, No, No”